PAHİHİ Yola düşenlerin hikayesi
Benzer İçerikler
YÜRÜMEK…
02 mayıs 2020 Kemal Ulusaler
Korona günlerinde ülkenin büyük bir bölümü evden çıkamamakta. Bu kapalı günlerde pek çok şeye hasret kaldık. Sosyal yaşam etkinlikleri, sohbetler, komşu arkadaş eş dost ziyaretleri, kültür sanat etkinlikleri, meyhane, kahve sohbetleri ve daha neler neler…
Şöyle kırda bayırda sahilde saçlarımızı dalgalandıra dalgalandıra yürümek, yürümek, yürümek…
Baharın iyiden iyiye kendini gösterip yaza dönmeye yüz tuttuğu şu günlerde park bahçelerde, sahillerde yürümek ne güzel olurdu. Oysa şimdi park bahçeler bomboş, biz doğaya, salıncaklar çocuklara hasret. İşte, her yerine çocuk kahkahaları sinmiş boş bir salıncak. O kadar benimsemiş ki işini, üzerinde hala bir çocuk varmış gibi sallanmakta hafiften.
Bir sarhoşluk hali kentin üstünde. Salıncakla beraber sallanmaktayız. Koca bir kent sallanmakta.. Kentin kirli örtüsü yutmuş umutları.
Bir zikir hali çökmüş, insanlar ada vapuru gibi sallanmakta kendi boşlukları içinde. Kalabalık sohbetler bitmiş, fısıltılarla gelip fısıltılarla gidiyor insanlar.
Atılan her adım acabalarla atılır olmuş..
Gerçek uhrevi olanla karışmış, belirsizlik sisi içinde bilmeyiz, bilemeyizler çoğalmış.
Kuşku çekirgeleri, istila etmiş her yeri. ne bulursa kemirmekte, yok etmekte..
Gün ortası karanlık.
Gerçeği bilemeyiz madem, ne yapsak boş;
Ömür boyu kuşku içinde kalmak mı hoş?
Aklın varsa kadehi bırakma elden
Bu karanlıkta ha ayık olmuşsun, ha sarhoş.
Hayyam’ın ayıklıkla sarhoşluk arasına kurulmuş mey köprüsünde binlerce insan.
Ne ileriye gidebiliyor ne geriye.. Hafif hafif sallanıyorlar köprü üstünde sadece…
Sonra, sonra… Bir ince ışık..
Arnavut kaldırımlı virane sokaklardan kanat sesleri, duman duman yükseliyor göğe..
Bulutlar açılıyor, saygıyla yer açıyorlar kopup gelen bu özgürlüğe…
Güneş, raks ediyor kendince..
En güzel şarkılarıyla geliyor çocuklar..
Süpürülüyor yalanın korkusu tortular..
En güzel şarkılarıyla yürüyor çocuklar.
Yürüdükçe, yıkılıyor barikatlar.
Yürüdükçe, bir karanfil kokusu, yürüdükçe akça pakça oluyor sokaklar.
Yürüdükçe, kuytusundan çıkıyor umut, güneş görmüş sis gibi dağılıyor kuşkular.
Yürüdükçe, gür sloganlara dönüşüyor fısıltılar.
Yürüdükçe, daha büyüyor, daha büyüyor yollar..
Artık biat yok, korku yok, talana, yağmaya geçit yok.
Artık, sansür yok, susmak yok, sinmek hiç yok.
Artık, yalana zikirle sallanmak yok.
Şimdi kışın ortası bahar.
Şimdi sallanan bir tek zulmün saltanatı var..
